راستش ...

سریال راستش رو بگو رو دوست دارم. شاید چون یه جورایی دغدغه امه. البته باید گریم افتضاح و بازی های مصنوعی چند نفر رو فاکتور گرفت تا بشه تحملش کرد. اما از اینکه لعیا زنگنه عزیزم رو تو این سریال میبینم لذت میبرم.  

غروب های پاییز با زیر پتو خزیدن و چایی خوردناش دوست دارم وگرنه کی می تونه تحمل کنه خورشید اینقدر زود غروب کنه و همسرک انقدر دیر بیاد. باز کردن این وبلاگ و ایجاد یکی دو تا تغییر دیگه یه کم حالم رو بهتر کرده.