ببخشید اسم شما چیه؟

امشب میریم کنسرت سالار عقیلی. وای که چقدر صداش رو دوست دارم. 

 

تا حالا به اسامی افراد سر شناس در زمینه موسیقی یا زمینه های دیگه دقت کردین؟ مثلاً همین سالار، یا ارشد طهماسبی، یا همایون شجریان، حافظ ناظری ... خانواده هاشون بچه هاشون رو برای اینکه آدم بزرگی بشن تربیت می کنن انگار و این تصمیم و برناه رو تو اسم گذاشتن هم منظور می کنن. حالا نمیگم همه ها اما خوب بعضی ها اینطورین. بعضی ها هم موقع اسم گذاری فقط به این فکر می کنن که تک باشه و نمیدونم به اول اسم خودشون یا اسم فامیلشون بیاد یا نهایتاً معنای خوبی داشته باشه. یه مدتی هم هست که پان ایرانیسم داره بیداد می کنه.  

واقعاً آگاهانه از بچگی برای بچه سرمایه گذاری می شه تو خانواده های موسیقیایی یا چون جو محیط اینطوری بچه ها هم به این سمت میرن؟ این چیزییه که دلم میخواد بدونم واقعا. اونوقت اگر تاثیر جو خانواده باشه بچه های ما فقط میرن مدرک دانشگاهی میگیرن بعد معطل کار می مونن و یه عمر حقشون خورده میشه؟  این نباید سرنوشت بچه من باشه.

بعدا نوشت: خیلی دلم میخواد اسم پسرم بزرگمهر باشه. دلم میخواد آدم بزرگی بشه. اگر اسمش ی چیز  دیگه شد بدونید کار همسرکه. 

بعدا نوشت: بعد یه چیزم اضافه کنم ادای دین بشه به استاد. من عاشق شهرام ناظری ام. امیدوارم یه روزی فرصت پیش بیاد بتونم تو کنسرتش شرکت کنم. آخیش دوسش دارم خوب.